سخت افزارهای شبکه های کامپیوتر
سخت افزارهای شبکه های کامپیوتر
یک روتر معمولی خانگی یا اداری کوچک که خط تلفن ADSL و اتصالات کابل شبکه اترنت را نشان می دهد
روتر یک دستگاه کار اینترنتی است که با پردازش آدرس یا اطلاعات مسیریابی موجود در بسته، بسته ها را بین شبکه ها ارسال می کند. اطلاعات مسیریابی اغلب در ارتباط با جدول مسیریابی پردازش می شود. یک روتر از جدول مسیریابی خود برای تعیین مکان ارسال بسته ها استفاده می کند و نیازی به پخش بسته ها ندارد که برای شبکه های بسیار بزرگ ناکارآمد است.
مودم ها
مودم ها (مدولاتور-دمدولاتور) برای اتصال گره های شبکه از طریق سیمی استفاده می شود که در اصل برای ترافیک شبکه دیجیتال یا برای بی سیم طراحی نشده است. برای انجام این کار، یک یا چند سیگنال حامل توسط سیگنال دیجیتال مدوله می‌شوند تا سیگنال آنالوگ تولید شود که می‌تواند ویژگی‌های مورد نیاز برای انتقال را بدهد. مودم های اولیه سیگنال های صوتی ارسال شده از طریق یک خط تلفن صوتی استاندارد را مدوله می کردند. مودم ها هنوز هم معمولاً برای خطوط تلفن، با استفاده از فناوری خط مشترک دیجیتال و سیستم های تلویزیون کابلی با استفاده از فناوری DOCSIS استفاده می شوند.
فایروال ها
فایروال یک دستگاه شبکه یا نرم افزار برای کنترل امنیت شبکه و قوانین دسترسی است. فایروال ها در اتصالات بین شبکه های داخلی امن و شبکه های خارجی ناامن بالقوه مانند اینترنت درج می شوند. فایروال‌ها معمولاً به گونه‌ای پیکربندی می‌شوند که درخواست‌های دسترسی از منابع ناشناخته را رد کنند و در عین حال به اقدامات شناسایی‌شده اجازه دهند. نقش حیاتی فایروال ها در امنیت شبکه به موازات افزایش مداوم حملات سایبری رشد می کند.
مدل TCP/IP
مدل TCP/IP و ارتباط آن با پروتکل های رایج مورد استفاده در لایه های مختلف مدل.
پیام بین دو دستگاه (A-B) در چهار لایه مدل TCP/IP در حضور روتر (R) جریان می یابد. جریان‌های قرمز مسیرهای ارتباطی مؤثر هستند، مسیرهای سیاه در سراسر پیوندهای شبکه واقعی هستند.
پروتکل ارتباطی مجموعه ای از قوانین برای تبادل اطلاعات از طریق شبکه است. پروتکل های ارتباطی ویژگی های مختلفی دارند. آنها ممکن است اتصال گرا یا بدون اتصال باشند، ممکن است از حالت مدار یا سوئیچینگ بسته استفاده کنند و ممکن است از آدرس دهی سلسله مراتبی یا آدرس دهی مسطح استفاده کنند.
در یک پشته پروتکل، که اغلب بر اساس مدل OSI ساخته می‌شود، توابع ارتباطی به لایه‌های پروتکل تقسیم می‌شوند، جایی که هر لایه از خدمات لایه زیر آن استفاده می‌کند تا زمانی که پایین‌ترین لایه سخت‌افزاری را که اطلاعات را در سراسر رسانه ارسال می‌کند کنترل کند. استفاده از لایه بندی پروتکل در سراسر حوزه شبکه های کامپیوتری رایج است. یک مثال مهم از پشته پروتکل HTTP (پروتکل وب جهانی) است که از طریق TCP از طریق IP (پروتکل های اینترنت) روی IEEE 802.11 (پروتکل Wi-Fi) اجرا می شود. این پشته بین روتر بی سیم و رایانه شخصی کاربر خانگی زمانی که کاربر در حال گشت و گذار در وب است استفاده می شود.
پروتکل های ارتباطی زیادی وجود دارد که در زیر به تعدادی از آنها اشاره می شود.